Endokrynologia dziecięca

Endokrynologia dziecięca to zagadnienie związanie z wieloma zaburzeniami hormonalnymi u dzieci: problemami ze wzrastaniem, dojrzewaniem, chorobami tarczycy- zwłaszcza aktualnymi we współczesnym świecie, otyłością, chorobami nadnerczy i wielu innych. To dziedzina korelujaca z zaburzeniami genetycznymi, metabolicznymi, organicznymi o szerokim spektrum.

Oto najczęstsze z nich:

• Zaburzenia wzrastania – Zaburzenia wzrastania, czyli przede wszystkim niedobór wzrostu, stanowią częste zagadnienie endokrynologii dziecięcej. Problem mylony z niskim wzrostem, mieszczącym się w definicji fizjologii. Zagadnienia wymagające wnikliwej diagnostyki i długiej obserwacji. Nadmierny wzrost u dzieci występuje znacznie rzadziej. Najczęściej jest uwarunkowany rodzinnie, może być jednak zwiastunem wielu chorób genetycznych, endokrynnych i metabolicznych.
• Otyłość – Otyłość może współistnieć z chorobami endokrynnymi,zwłaszcza u pacjentów z niedoborem wzrostu lub ze zwalnianiem szybkości wzrastania, np. niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga, niedobór wzrostu, zab gospodarki Ca-P. Może wiązać się także z zespołami uwarunkowanymi genetycznie.Ważny w diagnostyce jest również początek zmian i ich dynamizm. Konsekwencje otyłości to min zab gospodarki węglowodanowej, prowadzące w późniejszym wieku do cukrzycy typu 2, nadciśnienia, zespołu metabolicznego i wielu innych. Konsultacja endokrynologa stanowi ważną strategię działania w tym zaburzeniu.
• Choroba tarczycy - Choroby tarczycy to jeden z podstawowych problemów endokrynologii dziecięcej. Najczęściej przebiegający z niedoczynnością, gdzie podłożem mogą być schorzenia autoimunologiczne. Choroby mogące przebiegać bardzo skrycie przez lata, o poważnych konsekwencjach.
• Zaburzenia dojrzewania – Zarówno przedwczesne jak i opóznione dojrzewanie stanowią zainteresowanie endokynologii dziecięcej. Zaburzenia te są ściśle określone definicją. Mogą wynikać z bardzo poważnych schorzeń (rzadko-proces nowotworowy). Wymagają wnikliwej diagnostyki i wielokrotnie leczenia.
• Niskia masa urodzeniowa – Hipotrofia wewnątrzmaciczna (ang. Intrauterine growth retardation, IUGR) oznacza zbyt niską urodzeniową masę ciała i/lub długość (< -2 SD) w stosunku do płci i wieku ciążowego. Pacjenci z tej grupy powinni być objęci szczególną opieką endokrynologiczną. 13% dzieci urodzonych z hipotrofią nie „dogania” prawidłowego wzrostu, tj. nie osiąga wysokości ciała większej niż -2 SDS (3 centyl) w okresie od 2 do 4 pierwszych lat po urodzeniu. Z hipotrofią wewnątrzmaciczną może być związane częstsze występowanie otyłości, zaburzeń gospodarki lipidowej i węglowodanowej, w tym cukrzycy typu 2, nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu sercowo-naczyniowego. Czę